Τάκης Καμπύλης:Blogs: Ο νέος δημόσιος χώρος(;)
Στο Ιράκ τον έλεγαν Αχμέτ. Ηταν αυτός που μέσα από το blog του ενημέρωνε όλον τον κόσμο για αυτά που οι «θεσμικές» κάμερες δεν έδειχναν. Στο τσουνάμι του Ειρηνικού ήταν οι εκατοντάδες bloggers που συνεργάστηκαν για την αναζήτηση αγνοουμένων και πίεσαν για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας.
Στις ΗΠΑ το dailykos του υποψήφιου για το χρίσμα των Δημοκρατικών Χάουαρντ Ντιν, γρήγορα μετατράπηκε σε blog όταν ένας οπαδός τού κατήγγειλε ότι απολύθηκε από τον Ρεπουμπλικανό εργοδότη του λόγω διαφορετικών πολιτικών αντιλήψεων. Το blog (από το web + log= σημειωματάριο) είναι η προσωπική καταγραφή για τα πάντα. Από τις μύχιες σκέψεις μέχρι τον πόλεμο, αλλά με μια βασική διαφορά από το παλιό προσωπικό ημερολόγιο: Διατηρεί τη δύναμη της προσωπικής ματιάς και ταυτόχρονα δημιουργεί ένα νέο δημόσιο χώρο.
Εκεί, η συζήτηση ανάβει και ήδη οι περισσότεροι από 7.500.000 bloggers (στην Ελλάδα είναι ήδη περισσότεροι από 2.000 ) αποτελούν μια υπολογίσιμη δύναμη ενημέρωσης και κινητοπο ίησης. H μπλογκόσφαιρα δεν είναι απλή ιστορία. Δεν έχει να κάνει τόσο με τις δυνατότητες του Ιnternet (το Διαδίκτυο υπάρχει εδώ και χρόνια, αλλά το φαινόμενο των blogs είναι πρόσφατο) όσο με το έλλειμμα ενημέρωσης που εντοπίζουν όλο και περισσότεροι πολίτες και το αποδίδουν στη λειτουργία των παραδοσιακών ΜΜΕ. Ο κάθε blogger αυτό που κάνει προφανώς δεν το κατανοεί με τον ίδιο τρόπο. Αλλος ως χαβαλέ, άλλος ως παρέμβαση, άλλος ως ψυχαγωγία, άλλος ως συνδυασμό ενός ή όλων από τα προηγούμενα. Ολοι μαζί δείχνουν να κινούνται στα όρια του ιδιωτικού με τον δημόσιο χώρο. Και να ακροβατούν μέσα από ένα διαρκές αντάρτικο στην «πραγματικότητα», αμφισβητώντας ή και αναιρώντας πολλά από τα δομικά της στοιχεία.
Αυτή είναι η τομή που κατάφεραν οι bloggers στην παραδοσιακή ταξινόμηση των ειδήσεων από τα ΜΜΕ. Το χαοτικό περιβάλλον του Ιnternet έφερε λύση στη θεμελιώδη μαθηματική εξίσωση η οποία, σύμφωνα με τον Ρεζίς Ντεμπρέ, ορίζει τη σχέση Εξουσίας και Επικοινωνίας. Σε μηδενική επικοινωνία, απεριόριστη εξουσία και αντίστροφα.
Σ’ έναν κόσμο που νιώθεις ότι η εξουσία είναι μεγάλη δημιουργείται η ανάγκη για μεγαλύτερη επικοινωνία. Και στην απρόσωπη εικόνα της εξουσίας η επικοινωνία θα στηριχτεί στο πρόσωπο.(Οχι πάντα με επιτυχία). Τελικά φαίνεται πως όσο η μπλογκόσφαιρα δημιουργεί δίκτυα, όπως πρόσφατα γύρω από την Αμαλία, άλλο τόσο οι απαντήσεις θα αναζητούνται σε «…blogspot.com».
Στις ΗΠΑ το dailykos του υποψήφιου για το χρίσμα των Δημοκρατικών Χάουαρντ Ντιν, γρήγορα μετατράπηκε σε blog όταν ένας οπαδός τού κατήγγειλε ότι απολύθηκε από τον Ρεπουμπλικανό εργοδότη του λόγω διαφορετικών πολιτικών αντιλήψεων. Το blog (από το web + log= σημειωματάριο) είναι η προσωπική καταγραφή για τα πάντα. Από τις μύχιες σκέψεις μέχρι τον πόλεμο, αλλά με μια βασική διαφορά από το παλιό προσωπικό ημερολόγιο: Διατηρεί τη δύναμη της προσωπικής ματιάς και ταυτόχρονα δημιουργεί ένα νέο δημόσιο χώρο.
Εκεί, η συζήτηση ανάβει και ήδη οι περισσότεροι από 7.500.000 bloggers (στην Ελλάδα είναι ήδη περισσότεροι από 2.000 ) αποτελούν μια υπολογίσιμη δύναμη ενημέρωσης και κινητοπο ίησης. H μπλογκόσφαιρα δεν είναι απλή ιστορία. Δεν έχει να κάνει τόσο με τις δυνατότητες του Ιnternet (το Διαδίκτυο υπάρχει εδώ και χρόνια, αλλά το φαινόμενο των blogs είναι πρόσφατο) όσο με το έλλειμμα ενημέρωσης που εντοπίζουν όλο και περισσότεροι πολίτες και το αποδίδουν στη λειτουργία των παραδοσιακών ΜΜΕ. Ο κάθε blogger αυτό που κάνει προφανώς δεν το κατανοεί με τον ίδιο τρόπο. Αλλος ως χαβαλέ, άλλος ως παρέμβαση, άλλος ως ψυχαγωγία, άλλος ως συνδυασμό ενός ή όλων από τα προηγούμενα. Ολοι μαζί δείχνουν να κινούνται στα όρια του ιδιωτικού με τον δημόσιο χώρο. Και να ακροβατούν μέσα από ένα διαρκές αντάρτικο στην «πραγματικότητα», αμφισβητώντας ή και αναιρώντας πολλά από τα δομικά της στοιχεία.
Αυτή είναι η τομή που κατάφεραν οι bloggers στην παραδοσιακή ταξινόμηση των ειδήσεων από τα ΜΜΕ. Το χαοτικό περιβάλλον του Ιnternet έφερε λύση στη θεμελιώδη μαθηματική εξίσωση η οποία, σύμφωνα με τον Ρεζίς Ντεμπρέ, ορίζει τη σχέση Εξουσίας και Επικοινωνίας. Σε μηδενική επικοινωνία, απεριόριστη εξουσία και αντίστροφα.
Σ’ έναν κόσμο που νιώθεις ότι η εξουσία είναι μεγάλη δημιουργείται η ανάγκη για μεγαλύτερη επικοινωνία. Και στην απρόσωπη εικόνα της εξουσίας η επικοινωνία θα στηριχτεί στο πρόσωπο.(Οχι πάντα με επιτυχία). Τελικά φαίνεται πως όσο η μπλογκόσφαιρα δημιουργεί δίκτυα, όπως πρόσφατα γύρω από την Αμαλία, άλλο τόσο οι απαντήσεις θα αναζητούνται σε «…blogspot.com».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου