Κυριακή 1 Ιουλίου 2007

Παπαληγούρας: Στο στόχαστρο ΠΑΣΟΚ η δικαιοσύνη


To ΠΑΣΟΚ έχει βάλει στο στόχαστρο του τη δικαιοσύνη για κομματικές σκοπιμότητες δήλωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης Αναστάσης Παπαληγούρας.


Απαντώντας σε επερώτηση βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης με αφορμή την πρόσφατη τηλεφωνική ψήφο δυο αρεοπαγιτών στο θέμα των συμβασιούχων ο κ. Παπαληγούρας τόνισε ότι να δίνεται τηλεφωνική ψήφος όταν το θέμα έχει κριθεί και δεν επηρεάζεται το αποτέλεσμα είναι μια πάγια τακτική που υπερβαίνει τη δεκαετία.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ξέρουν ότι η καμπάνα άρχισε να κτυπά πένθιμα και προσπαθούν να την απαξιώσουν ώστε να δικαιολογήσουν τις ευθύνες που θα καταλογιστούν στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Ανώνυμος είπε...

ΔΕΚΑ - ΔΕΚΑ τ' ανεβαίνω τα σκαλιά θα φωνάζουνε σε λίγο....

ΔΕΚΑ - ΔΕΚΑ τα σκαλιά του δικαστηρίου και δεν φαίνεται να την γλυτώνουν στο τέλος.

Ανώνυμος είπε...

Γεώργιος Ρήγας ετών 8,5
ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ 8,5 ΕΤΩΝ στις Κυριακή, Νοέμβριος 11, 2007 0 σχόλια
Ετικέτες ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΦΩΝΑΖΩ
Υπάρχει δικαιοσύνη;

Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ
Αν και έχω προσπαθήσει ξανά στο πρόσφατο παρελθόν να επικοινωνήσω μαζί σας για το ίδιο θέμα, ελπίζω να αποκόψω ένα κομμάτι από το χρόνο σας για να αφουγκραστείτε τον πόνο ζωής και δικαίου ενός ανθρώπου. Είμαι ο πατέρας του 8χρονου από το Μεσολόγγι που κάποιος ασυνείδητος σκότωσε ψυχρά στις 14 Φεβρουαρίου 2007, χωρίς μέχρι τώρα να έχει νιώσει την ανάσα της δικαιοσύνης που απονέμει το σύστημά μας, εφαρμόζουν έμμισθοι πολίτες και προβλέπει κάθε ευνομούμενη πολιτεία. Είναι ένα θέμα που απασχόλησε τα Μ.Μ.Ε., πρωινές και μεσημβρινές εκπομπές της ιδιωτικής τηλεόρασης, και θα απασχολήσει περισσότερο στο Μέλλον. Και αυτό για πολλούς λόγους. Κάνω αγώνα και θα τον συνεχίσω μέχρι τέλους, επιτέλους η συντεταγμένη Πολιτεία και τα όργανά της να αφυπνιστούν.
Συγκεκριμένα, για το γεγονός, στις 14 Φεβρουαρίου 2007 και στις 1.45 το μεσημέρι, μετά το πέρας των μαθημάτων του προσκείμενου Δημοτικού Σχολείου της συνοικίας μου όπου φοιτούσε ο γιος μου Γεώργιος Ρήγας ετών 8,5, ευρισκόμενος, μαζί με άλλα παιδάκια, συμμαθητές του, στην άκρη του δρόμου και στην είσοδο κατοικίας, οδηγός «ανεξήγητα» τον σκοτώνει.
Εγώ ως αυτόπτης μάρτυρας και γονέας από την πρώτη στιγμή φώναζα ότι είναι φόνος και όχι «τροχαίο ατύχημα». Γιατί:
1) Ο οδηγός χτυπά το παιδί εκτός δρόμου με μεγάλη ταχύτητα σε δρόμο προέκταση των αυλών της μικρής μας συνοικίας (Μάνας – Βίγλα) Μεσολογγίου.
2) Τον χτυπά αφού πρώτα προκαλούσε εμένα, γιατί πρώτον είχαμε αυτό που κοινώς λέγεται «προηγούμενα» και δεύτερον την ίδια πρόκληση με το παιδί μου την είχε ξανακάνει πριν από λίγες μέρες από όταν το σκότωσε. Με μια μικρή λεπτομέρεια – διαφορά. Τώρα το σκότωσε, τότε το (με) φοβέριζε.
3) Χτυπά το παιδί, το παρασύρει με το αυτοκίνητό του, αλλά δεν σταματά. Προσπαθεί να το προσπελάσει και να διαφύγει, αφού δεν έβλεπε γύρω του μάρτυρες παρά μόνο εμένα, και τότε το σκότωσε.
4) Δεν μπορεί να διαφύγει κάνει όπισθεν γιατί υπάρχει και παράδρομος, χωμάτινος, αφού δεν έβλεπε και μάρτυρες και αποτελειώνει το παιδί. Τότε το αποτέλειωσε, σιγουρεύτηκε.
5) Δεν παραδέχεται τίποτα. «Δεν το σκότωσα εγώ» και μετά μια κατάθεση «γραμμένη».

Και αυτός ο άνθρωπος σήμερα είναι ελεύθερος να προκαλεί, να απειλεί και να μη λογαριάζει τίποτα. Και αυτό γιατί:
1) Για παράξενους λόγους κατάθεση έδωσε μόνο αυτός, όταν ήθελε και όπως ήθελε.
2) Δε ζητήθηκε άμεσα στη χρονική στιγμή από τα υπεύθυνα όργανα της πολιτείας να ζητήσουν να μάθουν τι πραγματικά έγινε. Να ρωτήσουν άμεσα τους μάρτυρες που γνωρίζουν και είδανε πράγματα, γεγονότα και καταστάσεις.
3) Βάλανε την ταμπέλα «τροχαίο ατύχημα» και καθάρισαν.
4) Δεν ενδιαφέρθηκαν για την υπόθεση. Υποχρεώθηκα μέσα στον πόνο να προστρέξω σε ειδικούς ώστε να συλλέξουν πλήρως τα στοιχεία που πρέπει και να κάνω εγώ ο πληγέντας πολίτης το έργο της πολιτείας. Επίσης να έρθουν αυθόρμητα, με ευγενική καλοσύνη, αγανάκτηση και αίσθημα δικαιοσύνης πολίτες – γειτόνοι να καταθέσουν μαρτυρία. Πολλά από τα «αόρατα» στους «ειδικούς» της ελληνικής πολιτείας αποδεικτικά στοιχεία ήταν αόρατα για ημέρες.
5) ΠΟΤΕ δεν συλλέχτηκαν σωστά και όλα τα στοιχεία με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν παραποιημένη εικόνα. Υπάρχουν αδιάψευστοι μάρτυρες (άνθρωποι και καταστάσεις) γι΄ αυτά.
6) Η τροχαία εμένα, ως πατέρα και αυτόπτη μάρτυρα, δεν με άκουσε ποτέ, δεν με έλαβε καθόλου υπόψη της. Μόνο το φονιά!!!
7) Τα όποια στοιχεία συλλέξανε και αυτά τα αξιοποιήσανε στρεβλά. Παράδειγμα το «από γραφείου» σχεδιάγραμμα, που με κακή χρήση του πιο απλού πράγματος που μαθαίνουν οι μαθητές στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, την κλίμακα, με αποτέλεσμα να δείχνουν παραποιημένες και αποπροσανατολισμένες καταστάσεις.
8) Αργήσανε να συλλέξουν τα στοιχεία. Ήδη οι γυναίκες της γειτονιάς μη γνωρίζοντας τα καθέκαστα πλύνανε τα αίματα και τις σάρκες του παιδιού μου γιατί αυτό θεωρούσαν σωστό.
Όλα αυτά δημιουργούν εκτός από τον παρατεταμένο πόνο, την απόγνωση της αδικίας και πολλά γιατί, γιατί, γιατί…
Τι γίνεται εδώ;
Και για όλα αυτά Κύριε Πρωθυπουργέ, έπρεπε αυτός ο φονιάς να είναι ελεύθερος και θρασύτατα, τώρα πλέον τι τον σταματάει με δεδομένο ότι έχει σαφείς ηθικές ευθύνες στο πρόσφατο παρελθόν για το χαμό άλλου δεκάχρονου, τότε, κοριτσιού, και ποτέ να μη βλέπει δικαιοσύνη;
Έπρεπε αυτό τώρα να μην είχε προφυλακιστεί;
Τι δεν δουλεύει εδώ; Ή μάλλον τι άλλο δουλεύει;
Και από την πλευρά του έχω
ü Απειλές μαρτύρων
ü Απειλές και προειδοποιήσεις σε εμένα και την υπόλοιπη οικογένεια που μου άφησε, να σταματήσω να διαμαρτύρομαι
ü Προκλήσεις, να πηγαίνω στο μνήμα του παιδιού μου και απέξω να τον βλέπω «τσαμπουκαλίδικα»…
Δηλαδή, πόσους πρέπει να σκοτώσει αυτός ώστε να δει το νόμο.
Κύριε Πρωθυπουργέ

3 Μάϊος 2008 1:08 μμ